Niemal równo rok temu nasze Stowarzyszenie Rodzin Katolickich odbyło pielgrzymkę do wybranych sanktuariów Diecezji Sosnowieckiej. Były to cztery sanktuaria znajdujące się w pasie Jury Krakowsko – Częstochowskiej. W sobotę 17 czerwca podjęliśmy kontynuację tej trasy. Tym razem nawiedziliśmy trzy sanktuaria w Dąbrowie Górniczej i jedno w Jaworznie.
Naszym pierwszym „punktem programu” było sanktuarium Matki Bożej Anielskiej, Pani Dąbrowy Górniczej i Matki Zagłębia, Perły Zagłębia, Zagłębiowskiej Kany, z łaskami słynącą figurą Maryi. (Artykuł o tej świątyni ukazał się w naszej parafialnej gazetce z sierpnia 2019). W tym świętym miejscu nasz opiekun, ks. Tomasz Bierzyński odprawił Mszę Świętą, następnie gospodarz bazyliki, ks. kanonik Andrzej Stasiak, obszernie opowiadał o kościele i historii. Jego życzliwość, wiedza i dające się odczuć umiłowanie miejsca, w którym przyszło mu służyć spowodowały, że dalsza część pielgrzymki odbywała się z lekkim poślizgiem.
Udało się go trochę nadrobić w drugim miejscu – sanktuarium Św Antoniego z Padwy w Dąbrowie Górniczej – Gołonogu. Zlokalizowany na wzniesieniu kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Antoniego pochodzi z drugiej połowy XVII wieku i pierwotnie za patronów miał NMP i Św Andrzeja. Był to kościół farny. Po przeprowadzonej w XIX wieku renowacji budowla w stylu gotyckim, o wystroju barokowym, posiada trzy nawy i prezbiterium zwrócone ku wschodowi. Wówczas powstały nawy boczne z kaplicami Św Antoniego i Św Barbary, ambona i polichromia. W ołtarzu głównym znajduje się scena Ukrzyżowania, a po obu stronach prezbiterium ołtarze boczne: Jezu ufam Tobie i MB Częstochowskiej. W roku 1892 miała miejsce powtórna konsekracja i od tego czasu kościół pozostaje pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Antoniego Padewskiego. Od sierpnia 1951 opiekę nad parafią objęli Franciszkanie.
Trzecim miejscem na naszym szlaku nawiedzenia było Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dąbrowie Górniczej – Strzemieszycach Wielkich. Budynek tego kościoła został wzniesiony w pierwszych latach dwudziestego stulecia, jednakże uroczysta konsekracja odbyła się dopiero w 1959 roku. Świątynia jest wybudowana w stylu neogotyckim, na planie krzyża łacińskiego. Posiada trzy nawy. Według pierwotnego projektu zaplanowane były trzy wieże, jednakże ze względu na wybuch I Wojny Światowej zaniechano ich budowy. Istotne było też zubożenie społeczeństwa. We wnętrzu na uwagę zasługuje neogotycki ołtarz główny, w którego centrum mieści się łaskami słynąca figura Najświętszego Serca Pana Jezusa, która otoczona jest figurkami wielu świętych. Ściany świątyni zdobią wizerunki świętych: Piotra i Pawła oraz czterech ewangelistów (w prezbiterium) oraz Św Małgorzaty Alacoque, Św Stanisława Kostki, Św Brata Alberta (patrona diecezji sosnowieckiej) i Św Rafała Kalinowskiego. Na filarach również mamy wizerunki m. in. Św Jadwigi Śląskiej, Św Jadwigi Wawelskiej, Św Wojciecha, Św Maksymiliana, Św Kazimierza i innych. Dnia 16 października 2005 r. na placu przed kościołem poświęcono pomnik papieża Jana Pawła II. Od roku 2002 kościół ten jest sanktuarium, a od 2008 roku nosi tytuł bazyliki .Na koniec mała ciekawostka nie związana z tematem: tuż obok świątyni znajduje się dom, w którym mieszkał reżyser Krzysztof Kieślowski.
Ostatnim miejscem nawiedzonym już w drodze powrotnej było sanktuarium MB Nieustającej Pomocy w Jaworznie – Osiedlu Stałym. Historia powstania tego kościoła przypomina to, co miało miejsce w Nowej Hucie. Również to osiedle wzniesiono tak, aby nie było w nim miejsca dla Pana Boga. Właściwie od czasu jego budowy, od lat 60 -tych czynione były starania o budowę kościoła, niestety przez niemal dwa dziesięciolecia nieskuteczne. Przez cały ten czas trwała nieustanna modlitwa w tej intencji do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Wreszcie wbrew władzom, w 1978 roku przystosowano do nauki religii i sprawowania Mszy Świętej dwa prywatne, nabyte wcześniej budynki. Pierwsza Msza poprzedzona 40-godzinnym nabożeństwem została odprawiona w Środę Popielcową 8 lutego 1978 roku. Od tego momentu duszpasterze i wierni przez trzy tygodnie czuwali dzień i noc przed Najświętszym Sakramentem, aby nie dopuścić do profanacji i wyburzenia budynków. 26 kwietnia 1978 roku na uroczystość wprowadzenia obrazu Matki Bożej Nieustające Pomocy oraz rozpoczęcie pierwszej Nowenny przybył jako pielgrzym Ks. Kard. Karol Wojtyła. Odprawiając mszę powiedział: „To wszystko, co się tutaj, na waszym osiedlu dokonało, to dzieło, w którym wszyscy uczestniczymy, jest dziełem Nieustającej, zaiste, Pomocy Matki Chrystusowej” .Parafia obrała jako główną patronkę Matkę Bożą Nieustającej Pomocy, a drugim patronem został Św. Maksymilian Maria Kolbe. Ostatecznie zgodę na budowę uzyskano w 1981 roku. Ze względu na szkody górnicze prace trwały długo i były bardzo kosztowne. W roku 1986 poświęcono dolny kościół, natomiast w czasie Pasterki 1997 roku Bp Sosnowiecki Adam Śmigielski poświęcił górny kościół i rozpoczął Wieczystą Adorację Najświętszego Sakramentu. Dnia 14 czerwca 1999 w Sosnowcu Ojciec Święty ukoronował cudowny wizerunek MB Nieustającej Pomocy. Jan Paweł II wypowiedział wówczas słowa: „Jaworzno specjalnie czekało, czekało ze swoim obrazem Matki Bożej, aż ich biskup zostanie Papieżem, i wtedy go ukoronowali”. 27 czerwca tegoż roku w uroczystość odpustową ku czci Matki Bożej Nieustające Pomocy odbyła się intronizacja ukoronowanego przez Ojca Świętego cudownego obrazu. Uroczystej koncelebrze przewodniczył Bp Sosnowiecki Adam Śmigielski w czasie której ogłosił nasz kościół – Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Kustoszem Sanktuarium został założyciel i proboszcz parafii ks. Dziekan Józef Lenda, który do dzisiaj pełni swą funkcję, i to on przyjął naszą grupę w murach świątyni. Warto wspomnieć, że kościół wzniesiono w tzw. łagrze „Jaworzno” – filii obozu oświęcimskiego. W latach 1945-1950 władze komunistyczne przekształciły go w Centralne Więzienie dla Młodocianych Więźniów Politycznych. W okazałym wnętrzu świątyni mieszczą się w górnym kościele kaplice: MB Nieustającej Pomocy – z łaskami słynącym obrazem, relikwii, mieszcząca relikwie: Św Andrzeja Boboli, Św Maksymiliana, bł ks. Jerzego Popiełuszki, Św Rity, bł. Karola Acutisa, kaplica Św Jana Pawła II i bł. kard. Wyszyńskiego z relikwiami, MB Loretańskiej Patronki Lotników, MB Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi, Miłosierdzia Bożego. W kościele dolnym jest kaplica Byłych Więźniów Obozu i Więzienia w Jaworznie. (nazwy kaplic dopasowałam sama)
15 października 2005 roku miała miejsce uroczystość w czasie której zawierzono Matce Bożej Nieustającej Pomocy Mieszkańców Miasta Jaworzna. W Akcie Zawierzenia znalazło się zobowiązanie do codziennej modlitwy słowami: 3 razy „Zdrowaś Maryjo…” i 3 razy „Chwała Ojcu…”, do którego zostali wezwani mieszkańcy Jaworzna. 6 marca 2006 roku Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów na mocy uprawnień przekazanych przez Ojca Świętego Benedykta XVI, uwzględniając prośby Biskupa Sosnowieckiego, duchowieństwa i wiernych ogłosiła: Błogosławioną Maryję Dziewicę Nieustającej Pomocy patronką przed Bogiem dla miasta Jaworzna.
Z pielgrzymki powróciliśmy szczęśliwie, mając jednakże świadomość, że Zagłębie kryje jeszcze wiele skarbów duchowych wartych odkrycia.
