„Nie, nie zbawi nas żadna formuła,
ale konkretna Osoba.”
Konstytucja o liturgii świętej
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego:
1520 Szczególny dar Ducha Świętego. Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża. ponadto, „jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,15).
Posługa sakramentu dokonuje się na wyraźne życzenie chorego w domu, szpitalu lub świątyni. W naszej parafii kapłani odwiedzają chorych w domach w każdą pierwszą sobotę miesiąca, lub w razie potrzeby w innym czasie.
Chorego należy zgłosić wcześniej w kancelarii parafialnej lub telefonicznie, podając dokładny adres i informację czy chory może przyjąć Komunię św. Do udzielenia sakramentu powinno się przygotować stół nakryty białym obrusem, wodę święconą, krzyż i świece.
Sakrament Namaszczenia Chorych nie jest sakramentem umierających. Jest lekarstwem: gładzi grzechy jeszcze nie odpuszczone w sakramencie pokuty, przynosi cierpliwość w znoszeniu dolegliwości choroby, umacnia w walce
z pokusami, często przywraca zdrowie duszy, a niejednokrotnie także ciała (Katechizm Kościoła Katolickiego).
Sakrament Namaszczenia Chorych nie jest ostatnim sakramentem. Sakrament ten można powtarzać w przypadku pogłębiającej się choroby, przed operacją itp.
