Parafialna Ekstremalna Droga Krzyżowa

Parafialna Ekstremalna Droga Krzyżowa 8.03. 2024 r.
Trasa: Gorlice-Siary-Bielanka-Szymbark-Bystra-Gorlice
Pomysłodawcą EDK był ks. Wojciech Mazurek
Rozmieszczanie rozważań oraz zniczy – światła, tasiemek na trasie przygotowali :
Ks. Wojciech Mazurek, Maciej Jakliński, Konrad Barczyk Dziękujemy.
EDK rozpoczęła się Mszą św. w Bazylice NNMP w Gorlicach o godz. 18.00. Po niej wszyscy udali się do Domu Katechetycznego, aby wysłuchać wskazówek i rad ks. Wojciecha oraz odebrać potrzebne mapki i zasady uczestnictwa w EDK.
Start godz. 19.00 spod  Bazyliki NNMP Gorlice
W Ekstremalnej Drodze Krzyżowej chodzi o wyjście poza strefę komfortu i porzucenie jej na rzecz wyzwania. Nocna wędrówka w trudnych warunkach, fizyczny i psychiczny nieraz wysiłek na granicy wytrzymałości, a czasem już poza nią, dają pątnikom doświadczenie przekroczenia siebie, swoich ograniczeń i przyzwyczajeń, a to prowadzi ich do prawdziwej, głębokiej zmiany. – Kiedy człowiek zrobi to raz, wie, że może zrobić to znowu. EDK jest dla wielu ludzi przełomem. Pomaga im „odpalić” w sobie zmianę, otworzyć się na Boga i drugiego człowieka.
Podczas drogi krzyżowej obowiązywała zasada skupienia i milczenia. Pątnicy szli samotnie lub
w niewielkich grupach. Pokonywali trasę w ciemności, mgle, błocie, przez las, górki, wodę, latarki delikatnie oświetlały przestrzeń.
Każdy z uczestników miał ze sobą mapkę lub aplikację z opisem trasy i śladem GPS, ale z orientacją w terenie muszą sobie radzić sami, sami też troszczą się o swoje bezpieczeństwo.
         W drodze na EDK była braterska pomoc z wielkim poświęceniem… bo co nie którzy skąpali się w rzece „Jordan“ to był prawdziwy chrzest- odrodzenie, oraz pomoc by zejść ślizgawką błotną z górki  Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego . Bo wszyscy Polacy to jedna rodzina …Wszyscy uczestnicy kierowali się wskazówkami naszego ks. Wojciecha, szlakiem oraz rozwieszonymi tasiemkami.  
      Po drodze każdy z uczestników zatrzymywał się przy wyznaczonych stacjach drogi krzyżowej, gdzie czytał specjalnie przygotowane rozważania lub odsłuchiwał ich, korzystając z urządzeń mobilnych.
        Po VI stacji w Bielance można było się ogrzać przy cieplutkiej herbatce, którą dostarczył na miejsce docelowe: Maks Szurek
Ogrzewali: Kasia Kowalczyk-Leja
Nalewali do kubeczków: Karol Kowalczyk
Pomagała przy tym cudowna grupka młodzieży tj. min.: Olka Leja, Ania Pabis i inni… Dziękujemy Wam.
         Wędrówka skończyła się dotarciem do punktu docelowego pod krzyżem przy pomniku Jana Pawła II Bazylika Narodzenia NMP w Gorlicach – tam też była umieszczona ostatnia XIV stacja, gdzie każdy uczestnik pozostawił symbolicznie kamień, który symbolizuje min. próbę i odwagę, poświęcenie.
      To był pięknie spożytkowany czas, pełen wytrwałości, skupienia w drodze na EDK, rozważaniach męki Pańskiej oraz opuszczenia strefy komfortu, po to by spotkać się z Panem Bogiem. Mówiąc: „jestem tutaj“ nie dlatego , że masz coś dla mnie zrobić… jestem, bo chcę się z
 Tobą spotkać i przeżywać każdą stację Twej męki Panie. Poczuć chociaż namiastkę Twego cierpienia… Ciąg dalszy EDK nastąpi już niebawem, za calutki rok.
 
Opr/Fot. Diana Ciesielka