PIELGRZYMKA STOWARZYSZENIA RODZIN KATOLICKICH

PIELGRZYMKA STOWARZYSZENIA RODZIN KATOLICKICH  (SKR) –

POZNAJEMY „PERŁY” NASZEJ OJCZYZNY

Wiele razy przejeżdżamy przez miasta lub miasteczka naszej Ojczyzny, często też mijamy je w związku z budową obwodnic czy autostrad, (zawsze można z nich „zjechać”).

W sobotę 25 września b. roku nawiedziliśmy cztery PEREŁKI – sanktuaria archidiecezji krakowskiej. Przecież tak często jedziemy do dzieci czy wnuków studiujących czy zamieszkałych w Krakowie.

W Polsce wgsanctuary  jest około 600 sanktuariów, w większości maryjnych i liczba ich wciąż rośnie.

Każda pielgrzymka ma na celu pogłębianie naszej wiary i wiedzy religijnej.  Zawiera jednak zawsze elementy turystyczne: poznajemy piękno naszej Ojczyzny oraz jej historię.

Warto więc nawiedzać również te mniej znane sanktuaria, co jest na pewno wielkim ubogaceniem duchowym (i nie tylko).

Jeździmy nieraz „po świecie” – (no i dobrze), zwiedzając sanktuaria, (nie zawsze piękniejsze) a nie zauważamy tego co mamy „za miedzą”.

Zachęcamy do pielgrzymowania do mniej znanych świątyń naszej Ojczyzny – nie pożałujecie.

Pielgrzymka nasza  liczyła 50 pielgrzymów. W autobusie bardzo radośnie – śpiew, modlitwy. Na początek zajeżdżamy do Gdowa.Pierwsza świątynia w Gdowie p.w. Narodzenia NMP była wzmiankowana w latach 1325-1327. Z tego czasu zachowała się gotycka część murów obecnego kościoła. W epoce nowożytnej świątynia była dwukrotnie rozbudowywana (przed 1826 roku i w latach 1864-1865). Natomiast w latach 1994-1996 zostały dobudowane dwie nawy boczne. Wyposażenie wnętrza świątyni reprezentuje styl barokowy i rokokowy. W głównym ołtarzu jest umieszczony cudowny obraz Matki Bożej Gdowskiej (kopia) pochodzący z pierwszej połowy XVIII wieku i do dnia dzisiejszego otaczany kultem. Matka Boża Gdowska uratowała dwa razy życie króla Władysława Warneńczyka, który w dowód wdzięczności ufundował niektóre elementy kościoła. Trudno byłoby tutaj opisać wszystkie „skarby” (figury i obrazy), które możemy podziwiać w tym sanktuarium maryjnym. Po prostu zachęcamy do nawiedzenia Matki Bożej Gdowskiej słynącej łaskami – naprawdę warto.

W kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Myślenicach, stojącym nieopodal Rynku, znajduje się sanktuarium z cudownym obrazem Madonny. Pierwsza wzmianka o myślenickiej parafii pochodzi z 1325 roku. Obecny jednonawowy kościół zbudowano w 1465 roku. W 1543 roku dobudowano do niego wieżę z neogotycką nadbudową z lat 1900-1901.

W latach 1642–1646 z fundacji Koniecpolskich stanęła wczesnobarokowa kaplica Matki Bożej, w XVII wieku zakrystia, w XVIII wieku kaplica Pana Jezusa a w XIX wieku kruchty.

W kaplicy Matki Najświetszej znajduje się cudowny obraz, namalowany we Włoszech w XVI wieku przez nieznanego malarza. Wizerunek należący do papieża Sykstusa V, przywiózł do Polski książę Jerzy Zbaraski. Podczas epidemii zarazy obraz miał być spalony w pałacu Zbarskich, lecz ukrył go mieszkający pod Myślenicami oficjalista księcia, który za sprawą Maryi odzyskał wzrok. Wkrótce potem obraz trafił do kościoła w Myślenicach i stał się celem pielgrzymek, zwłaszcza osób cierpiących na zaburzenia widzenia. Pani Myślenicka została koronowana koronami papieskimi w 1969 roku. Na obrazie z myślenickiego sanktuarium wzorowany jest obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Najważniejszym punktem naszej pielgrzymki był udział we Mszy świętej sprawowanej w kaplicy Pani Myślenickiej przez duszpasterza SRK Ks. dr Tomasza Bierzyńskiego, który z nami przemierzał ten pielgrzymi szlak.

            Następnie przed samym Krakowem zjeżdżamy z autostrady do miejscowości Gaj, „perełki”  pięknie położnej w prawdziwym gaju. Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gaju, to kościół z 1626 roku, który powstał na miejscu starszej, drewnianej świątyni z XIII wieku. W ołtarzu głównym znajduje się, (uchodzący za cudowny), obraz Matki Bożej Gajowskiej z II połowy XV wieku. Lata 1652 – 1656,to czas największego kultu Matki Bożej Gajowskiej.  W czasach morowej zarazy oraz wojny szwedzkiej: cierpiący doznawali tu ulgi i uwolnienia od bólu i chorób. Obecnie są plany, aby na terenie parafii powstało Centrum Turystyczno Pielgrzymkowe oraz  Szkoleniowo Formacyjne i Różańcowy Park Jana Pawła II, który jest kontynuacją  założenia parkowego, gdzie pośród starodrzewu  nad niewielkim stawem położona jest kamienna grota Maryjna. Tam parafianie gromadzą się na modlitwę różańcową.

Nasze pielgrzymowanie kończymy w Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Wieliczki. Znajduje się ono w zespole kościelno – klasztornym  Ojców Franciszkanów Reformatów przy ulicy Brata Alojzego Kosiby. Obraz Matki Bożej Łaskawej należy do ikonograficznego typu zwanego Eleusa (Umilenijne). Madonna trzyma w lewym ręku Dzieciątko, które obejmuje Matkę ręką prawą. Tradycja mówi, że obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem był namalowany na kamiennej płycie  przed przybyciem reformatów. Znajdował się w przydrożnej kaplicy pw. św. Antoniego Padewskiego. Po wzniesieniu kościoła obraz ten, podobnie jak wizerunek św. Antoniego, został zabrany do świątyni i umieszczony w oddzielnej kaplicy. Wiadomo, że wizerunek był kilkakrotnie konserwowany i częściowo przemalowywany.

W październiku 1994 r. Ojciec Święty poświęcił korony przywiezione w pielgrzymce do Rzymu, którymi Wielicka Pani wraz z Dzieciątkiem została ukoronowana w dniu 4 czerwca 1995 roku przez kardynała Franciszka Macharskiego.

W klasztorze w Wieliczce prawie całe życie zakonne posługiwał Sługa Boży Brat Alojzy Kosiba – Apostoł dobroci i ubogich. Ojciec Franciszkanin opowiedział nam wyczerpująco o życiu tego niezwykłego zakonnika, który urodził się w Libuszy. Jego życiu i posłudze poświęcimy oddzielny artykuł.

Marta Przewor